Burdayım.

 İnanmak biraz zor oldu. Buradayım. Üç-beş bira içmişim evime gidiyorum. Daha önce bilmemkaç milyon kez geçtiğim yoldan, koruluğun önünden geçerek evime yaklaşıyorum. Bir arkadaşın evinin önünden geçiyorum, sonra başka bir arkadaşımın evi. Sonra başka... Koruluk Parkı aydınlatılmış, kapalı olduğu şu saatlerde bile ışıl ışıl. Kültür Merkezi adıyla yapılacak bina bir aşama daha tamamlanmış. Geçmişim burada benim. Ben de buradayım, geçmişimde, Torbalı'da. Şimdiki zamanım Sakarya'dan 500 kilometre kadar uzaktayım. Ve mutluyum.

 Yanımda abim var mesela, amcoğlu var, okulu benimki gibi erken bitmiş bir lise arkadaşım var. Bira içip midye yiyoruz. Çıkıyoruz mekandan, bir de çiğköfte yiyelim diyoruz. Yapabileceğimiz her türlü midesizliği yapıyoruz. Buradaki çiğköfteci çok iyi. Sakarya'da da yerdim de, burdakinin tadı farklı.

 Sokaklar boş, Sakarya'da böyle olmazdı, hele Serdivan'da, onbin öğrencinin ikamet ettiği rivayet edilen ilçede böyle olmazdı. Saat 2-3 farketmez, sokakta birileri olurdu. Burada sokaklar boş. Buranın halkı işçi çünkü. Yarısı sabah 6'ta işe gidecek, diğer yarısı da diğer vardiyada gidecek.

 Seviyorum ben burayı.