12 Eylül 2016 Pazartesi

Köpekleri Severim

Köpekleri çok seviyorum. Kedileri de bir o kadar sevmiyorum. Çok nadiren kedi sevmişliğim başını okşamışlığım olmuştur da, köpek sevmişliğimle kıyaslanamaz.

Bu köpek sevmeler genellikle sarhoş olduğum zamanlarda gerçekleşti. Sakarya, İzmir... Kafayı buldum mu sokaktaki köpeği yanıma çağırıp, gelmezse yanına gidip severim. Bugün de farklı şekilde gelişmedi olaylar. Gene sarhoştum, hala sarhoşum, amınakoyim klavyede tuşları bulmak için epey zaman harcıyorum. Bir köpek gördüm. Babamdan çıktım anneme doğru yürüyorum. Aslında sevimli mevimli de değil. Kahverenginin sarıya kaçan bir tonunda renkte, epeyce tombik yemiş baya yani... Gittim sevdim, başını okşadım. Takıldı mı bana. Geliyor peşimden. Hiç planladığım bir şey değildi ama hoş sonuçlar doğurdu. Fırsat buldukça -üç dört kere daha- sevdim okşadım, kulaklarının arkasını kaşıdım. Benimle evime kadar geldi. Korudu beni salak. Binaya girdikten sonra -ben de az salak değilim- el salladım, "gidiyorum ben genç kusura bakma" dedim, ve gittim.

Amınakoyim. Girişi gelişmeyi yaptım, sonuç yok. Sonuç şey. Köpekler güzel hayvanlardır, sevin. Sonuç şey. Yazıyorum lan yeniden.

Selametle.