4 Mayıs 2012 Cuma

Ben


 Yazıp yazıp siliyorum. Şu anda üç tane yazı tamamladım aslında. Üçünün de konusu birbirinden farklı, ama temelde aynı. Ben.

 Ben dünyadaki yedi milyar insanla aynı türdenim. Üç dört milyar insanla hemcinsim. Milyonlarca insanla aynı günde doğmuşum, yüzbinlercesiyle adaşım. Mutant falan değilim. Yani iki kolum iki bacağım var, gözler kulaklar hep aynı. Yine çokmilyon insanla aynı sıradan kahverengi gözler, kalın telli şekil almaz siyah saçlar. Beynim var diğer tüm insanlar gibi. Çook büyük bir kısmı yüzde kaçını kullanabiliyorsa bu organın, ben de o kadarını kullanabiliyorum. Bu kadar çok benzerlik varken farklılık iddia etmek bence büyük bir cesaret işidir.

 Çok fazla insan gibi dizilerin, filmlerin, internetteki komik videoların, çok acayip gollerin, feci kurtarışların, alkolün ve sigaranın, alışkanlıklarımın, tiryakiliklerimin kölesiyim.

 Zengin olmak istiyorum zengin olmayan herkesin istediği gibi. Bazen de yok diyorum, bu kadar basit değil, ayaküstü sistemleri yıkıyorum deviriyorum, yenilerini kuruyorum. Memleket meselelerine beş dakikada çözümler getiriveriyorum, herkesler gibi.

 Güzel bir kadın, beni seven. Mutluluk, aile, etrafta baba baba diye koşturan salaklar. Güzel bir ev, panjur rengi önemli değil, Hızlı bir araba. Saygınlık ve iyi dostluklar. Yatak odamda yatağımın hemen üstünde bir katana duruyor kınında. Dolabımda her zaman bira var. Evime gelen arkadaşlarıma neden kendine bir bira almıyorsun ha diye çemkiriyorum.

 Yüz yıl yaşıyorum, annem babam da yüz yaşına gelince ölüyorlar, biraz kederleniyorum, geçiyor gidiyor. Karımdan önce ölüyorum ve tıpış tıpış cennetin yolunu tutuyorum.

  Fazlasıyla aynıyım ben.

1 yorum:

  1. Birbirine benzer, hayatları yaşayıp birbirine benzemeyen güzellikler buluyoruz ama. Yoksa çok sıkıcı olurdu.

    YanıtlaSil