Amelelik Zor.

 Merhabalar. Amelelik yapıyordum, gelddim. Dedim ki, madem geldim, geri döndüm, neden en dandiğinden bir günlük yazısı yazmayayım.

 Sonuç itibariyle bir garip blogger'ım ben. Şahaserler beklenemez benden. Sıkıcı hayatıma dair yazılara da alışmışlardır beni okuyan insanlar. Eş dost yani.

 İzmir Harmandalı. İsmi çok şaaşalı. Amma velakin İzmir'in tüm çöpünün döküldüğü yer. Geceleri ters bir rüzgar çıkarsa çöplükten bize doğru. Koklayacağız, yapacak bir şey yok. Zaten inşaatta yatıp kalkıyoruz, pencereyi kapatmak gibi bir alternatif de yok. Hatta ve hatta pencereleri takan biziz.

 Amelelik zor. Çok zor. Bir ara Harmandalı maceramla ilgili daha ayrıntılı bir yazı yazarım belki. 

 Neyse. Buralardayım yeniden. Esir Şehrin İnsanları'nı okumaktayım şu anda. Kemal Tahir de iyi bir yazar imiş. Bunca zaman farketmemişim. Bir de Çanlar Kimin için Çalıyor isimli Ernest Hemingway kitabını satın almış bulunmaktayım. Silahlara Veda'yı çok beğenmiştim. Bu da o kadar güzeldir umarım.

 Bir ara eser de belki güzel, ya da güzele yakın, birşeyler yazarım. Şimdilik yeterli. Hem zaten söz vermiştim kendime, alkollüyken yazmayacağım diye. Alkol tesirini kaybetti, karaciğerim halletti bu işi ama yine de yazmamam daha doğru olurdu belki. Yeter.