Akşam 22:00 gibi uyandım. Ev arkadaşlarımdan birisinin annesi gelmiş, pilav yapmış nohut yapmış, yemeğe çağırıyorlar beni. Uyku sersemiyim, yüzümü falan yıkayıp oturuyorum masaya. Kaşığımı pilava daldırıyorum, tane tane geliyorlar, kaşığı deviriyorum, tane tane düşüyorlar; bu işte bir yanlış olmalı, iki gün önce ben de pilav yapmıştım, kaşığı daldırdığımda tekrar kaldıramıyordum, orada yapışıp kalıyordu. Tadına bakıyorum, bayağı da lezetli. "Pilav çok güzel olmuş" diyorum teyzeye dönüp. "Ben de yaptım böyle olmadı..."
Sonra pilav tarifi almaya başlıyorum teyzeden, babamdan bir, annemden iki, annemden teyit etmek için bir kez daha üç, eve misafirliğe gelip berbat pilavı yiyen bilmiş arkadaştan dört. Dört kez aldım bu tarifi, arkadaşın annesi beşince kez veriyor. "Önce pirinci ıslatıcaksın..."
Islattım ben de ıslattım. Olmuyor.
İnternet bağlandı haberi çalınıyor kulağıma. Tez girilsin diyorum. Bilgisayarımı açıyor uşaklarım. Kahyaya da söylüyorum git iki ekmek al gel diye. Cariyelerime bir kaş-göz yapıp oturuyorum bilgisayarın başına. Eee. Girilmiyor? Ttnet'in sayfasından başka bir yere girilmiyor. Demek ki neymiiş, ttnet müşteri hizmetleri aranacak, 15 dakika telefondan müzik dinlenecek, bir tane yavşak adamla konuşulup 15 dakikalık beklemeden sonra 10 saniyede çözülecek ve tabii ki 4buçuk lira bize girecek. Giriyor nitekim. Cariyelere bir daha kaş-göz yapıp facebook'a giriyorum.
Aslında tanımadığım bir kızla saatlerce sohbet ediyorum sonra. Haybeye saçmalıyoruz karşılıklı, bir yandan aslında tanımadığım ama 2 yıldır konuştuğumuz kucuk Abla'yla konuşuyorum, kendisine önerdiğim filmi izleyemiyormuş, "lanetli" diyor filme; tekrar dene diyorum, sana güveniyorum kucuk diyorum, teşekkür edip tekrar deniyor. Başka bir arkadaşla "vaşak" sözcüğünün "yavşak" ve "taşak" sözcüklerine ne kadar da benzediği üzerine bir konuşma yapıyoruz, "vaşak kafalı" diyorum kendisine bir daha cevap vermiyor.
Bir gün daha böyle geçip gidiyor vesaire. Al sana en dandiğinden günlük yazısı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder