Sabaha kadar oturdum. Kitap okudum, üç tabak yoğurt yedim, 3 tane muz yedim, iki tane domates. Çok bardak çay içtim, çok da sigara. Saat beş gibi annem uyandı. Kendi kendime konuşmaktan sıkıldığımdan olacak, annemin uyanmasına sevindim. Beraber küçücük bir kahaltı yaptık. "Sana servise kadar eşlik etmeyi teklif ediyorum" dedim. "Olur" dedi. "Kabul edildi!" demesini bekliyordum, ben olsam öyle derdim.
Servise kadar eşlik ettim ona. On sekiz yaşındaki benim aylak aylak dolaşması ve kırk yaşındaki annesini işe bırakması biraz tuhaf geldi. Koydu. Ama uzun sürmedi etkisi, biraz kaygısızımdır. Hava daha aydınlanmamıştı. Koruluğa doğru yürümeye başladım. Sabah yürüyüş yapan insanlar olur orada, sağlıklı yaşamcılar. Sigaramı yaktım yürümeye başladım korulukta. Bir kestirme tur yaptım. Hiç o kadar gür bir "kuş korosu" duymamıştım. Sürekli cıvıldıyorlardı. Sanki savaş çığlıkları atmaya çalışıyorlar da beceremiyor gibiydiler, korkutucu olamıyorlardı. Turumu tamamlarken bir sağlıklı yaşamcıyla karşılaştım. Suratına atkısı sarmış kafasında bere, sıkı sıkı giyinmiş hızlı hızlı yürüyen naylon eşofmanlı adam. Sadece gözleri görünüyordu, dik dik baktı bana. Çıktım koruluktan, kırka yakın bloktan oluşan siteye -evime- doğru yürüdüm. Her katta altı daire, toplam dokuz kat ve kırk kadar blok. Aklıma şey geldi. Yüzüklerin efendisindeki ırklar buraya gelse. Birşeyler olsa. Tüm yapılar sağlam kalsa da insanlar "Orta Dünya" halklarına dönüşse. İnsanlar, cüceler, elfler, orklar, uruklar, goblinler. Site bizim kalemiz olsa. Her camda okçular, kapılarda merdivenlerde kılıçlı, mızraklı askerlerimiz. Çatılarda da okçular var ama nazguller saldırdığından oralardaki birliklerimizi kaybediyoruz. Orklar hücum ediyorlar, tabi ki sayıca üstünler. Yok abi alamazlar bizim kalemizi :)
Ama cidden benziyor gibi. Yani koruluk "Osquilyat" gibi bir yer. Oraları kaybedince "Minastrith"e geliyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder