11 Mart 2010 Perşembe

Param Vardı

En sonunda "ne olur artık bir şeyler satma" demek zorunda kaldım.

Saat 9-10 gibi bir şeydi. Bugün kredimi aldığımdan cebimde param vardı ve ne zamandır düşünüyordum bir kaç parça üst-baş almayı. Medine fakiri gibi dolanıyorum. Abimle beraber bir mağazaya girdik. İçeriye girerken tereddüt ettik "lan açık mı bura" diye. Girdiğimizde bir kız üzerimize üzerimize koşar adımlarla geldi.

- Nasıl bir şey bakıyorsunuz?
- Hiç bilmiyorum. Ama sizi tanıyorum, Merve'ydi değil mi isminiz?

Açık açık kıza yavşama çabası :) Ama kızın ismi Merve'ydi ve cidden de tanıyordum kızı. Bir kaç dakika içinde o da beni hatırladı. Daha popüler bir arkadaşımın ismini vererek "O'nun arakdaşıydın dimi?" dedi. He ya onun arkadaşıydım. Ya da o benim arkadaşımdı.

Sonra bir sürü şey sattı bana Merve. İçeriye girerken belki bir parça kıyafet alırım belki de bakınır çıkarım düşüncesi vardı kafamda.

- Gel pantolonlara bakalım o zaman.
- Aslında ben pantolon değil de üstüme bir şeyler bakıyordum.
- Bak bunlar çok güzel. Hem de çok ucuz, 10 Lira.

Hakketten ucuz ve güzeldi. Hala bulamadım ama kesin bir defosu var o pantolunun.




"Bunu dene, şu sana gelmez, kaldır bakayım belinin ölçüsüne..." Oha! Aldırmam ulan belimin ölçüsünü. "Dene o zaman" teklifi hiç gelmediği kadar cazip geldi. Gittim denedim. Aldım!

Üstüne bir de krem renk ceket sattı bana. "Bu da çok ucuz hem pantolonla uyumlu olur bak, 10 Lira bu da..."

Çok güzel bir kız olsa, böyle dibim düşse anlayacağım ama öyle aman aman bir kız da değil neden bir türlü "yok, almıyorum" demedim..?

Bir de tişört kakaladı üstüne bana. Benim bu mevsimde tişört aldığım görülmüş şey değildir. Bu mevsimde ben atlet giyerim zaten. Atletin üstüne tişört giyersen de pot pot durur. Atletimi giymezsem de annem çok kızar. O konuda hassastır.

Bir de gömlek satmaya kalkıştı bana!

-Gel bir de şöyle bakalım.
- Tamam bakalım ama n'olur artık bir şey satma!

Bu yakarışımdan sonra bir şey satamadı bana ama şansını yine denedi. Belki 30 lira olmasa ceket de satardı. Eğer dükkanda ayakkabı satılsaydı pantolonumla uyumlu olsun diye bir de ayakkabı kakalardı. Yetinmez bir de baksır çekerdi altıma. "Bir dene gel bunu" derdi. Hey töbe mastam. Tuhaf kızdı. Sattığı mallardan pirim alıyor olma ihtimali çok yüksek. Yoksa işini o kadar aşkla yapması normal değil...

"İki tür satıcıyı sevmem; hiç ilgilenmeyen satıcı, fazla ilgilenen satıcı..." dozi'den alıntı atasözü niteliğinde bir cümleyle bitiriyorum.

3 yorum:

  1. Vallahi bir ara dükkanı da bize devredecekler diye düşünmeye başladıydım ben. Sen pantolon denerken bana da sordu "Siz bir şeyler düşünüyor musunuz?" diye. Nasıl düşüneyim, düşünseydim şimdi kesin 30 lira içerdeydim.. :)

    YanıtlaSil
  2. Mesleğinde çok yükselir o kız :) Ya da yükselemez bizim angutluğumuzdur :)

    YanıtlaSil
  3. Rahat yükselir bence. Bizim insanımız malum satıcı bayan oldumuydu daha bir müşteri olurlar. :)

    YanıtlaSil